Yazılarım
DOLAR KURU ENFLASYON VE ASGARİ ÜCRET
Bursa, 14.Ekim.2021 DOLAR KURU-ENFLASYON VE ASGARİ ÜCRET Bu yazımda, yıllar itibariyle, asgari ücret ve kabaca bir ortalama dolar kuru ile dolar olarak net ücret karşılaştırmasını ele alarak bir tablo halinde aşağıda paylaşıyorum. Dönemler Asgari Ücret Brüt TL. Asgari ücret net TL. Ortalama Dolar kuru TL. Dolar olarak net ücret 01.01.2005-01.01.2006 488,7 350,15 1,30 269,35 01.01.2006-01.01.2007 531 380,46 1,35 281,82 01.01.2007-01.07.2007 562,5 403,02 1,35 298,53 01.07.2007-01.01.2008 585 419,15 1,20 349,29 01.01.2008-01.07.2008 608,4 435,92 1,25 348,74 01.07.2008-01.01.2009 638,7 457,63 1,30 352,02 01.01.2009-01.07.2009 666 477,19 1,60 298,24 01.07.2009-01.01.2010 693 496,53 1,49 333,24 01.01.2010-01.07.2010 729,00 521,89 1,50 347,93 01.07.2010-01.01.2011 760,50 544,44 1,48 367,86 01.01.2011-01.07.2011 796,50 570,22 1,56 365,53 01.07.2011-01.01.2012 837,00 599,21 1,80 332,89 01.01.2012-01.07.2012 886,50 634,64 1,78 356,54 01.07.2012-01.01.2013 940,50 673,3 1,78 378,26 01.01.2013-01.07.2013 978,60 699,61 1,78 393,04 01.07.2013-01.01.2014 1.021,50 730,28 2,03 359,74 01.01.2014-01.07.2014 1.071,00 765,67 2,18 351,22 01.07.2014-01.01.2015 1.134,00 810,7 2,22 365,18 01.01.2015-01.07.2015 1.201,50 858,96 2,53 339,51 01.07.2015-01.01.2016 1.273,50 910,43 2,93 310,73 01.01.2016-01.01.2017 1.647,00 1177,46 3,23 364,54 01.01.2017-01.01.2018 1.777.50 1.270,75 3,71 342,52 01.01.2018-01.01.2019 2.029,50 1.450,91 4,52 321,00 01.01.2019-01.01.2020 2.558,40 1.829,02 5,62 325,45 01.01.2020 31.12.2020 2.943,00 2.324,00 6,92 335,84 01.01.2021-31.12.2021 3.577,50 2.825,90 8,00 353,24 2021 de $ 10 TL. olursa 2825,90 10,00 282,50 2021 yılı içinde dolar kuru 10,- TL. olursa görüldüğü gibi asgari ücret 2006 yılındaki değerine geri dönecek gibi görünüyor. Bu arada dolar kurunu kabaca ortalama olarak aldığımı da belirtmeliyim. Bu çalışmama göre asgari ücrette yılların gerisine gitmemek için demek ki dolar kuru daha fazla düşmemeli . Aklıma Özallı yıllar ve enflasyonları geliyor. Kısa boylu, şişman, sevimli adam, her yıl sonunda özellikle ücretliyi ezdirmemek için en az enflasyon oranında zam yapmaya çalışıyordu. Şimdiki idarecilerimizin de bunu düşünmesi gerekir. Konuyu bir de üfe-tüfe enflasyonu açısından ele aldığımızda durum daha da vahim görülmektedir. Özellikle gıda enflasyonunu ele alırsak, asgari ücretlinin gitgide daha kötü duruma düştüğü görülecektir. Bu sebeple gıda enflasyonunu tabloda ayrıca göstermiyorum. Enflasyon Oranları (TEFE - ÜFE – TÜFE Oranları) Üretici Fiyatları Endeksi (ÜFE) Tüketici Fiyatları Endeksi (TÜFE) 2021- Eylülde %43,96 2021- Eylülde %19,58 2020 Yıllık %25,15 2020 Yıllık %14,60 2019 Yıllık %7,36 2019 Yıllık %11,84 2018 Yıllık %33,64 2018 Yıllık %20,30 2017 Yıllık %15,47 2017 Yıllık %11,92 2016 Yıllık %9,94 2016 Yıllık %8,53 2015 Yıllık %5,71 2015 Yıllık %8,81 2014 Yıllık %6,36 2014 Yıllık %8,17 2013 Yıllık %6,97 2013 Yıllık %7,40 2012 Yıllık* %2,45 2012 Yıllık* %6,16 2011 Yıllık %13,33 2011 Yıllık %10,45 2010 Yıllık %8, 87 2010 Yıllık %6,40 2009 Yıllık %5, 93 2009 Yıllık % 6,53 2008 Yıllık %8,11 2008 Yıllık %10,06 2007 Yıllık %5, 94 2007 Yıllık %8,39 2006 Yıllık %11,58 2006 Yıllık % 9,65 2005 Yıllık % 2,66 2005 Yıllık % 7,72 Tabloda görüldüğü gibi 2018 yılından beri üfe oranları tüfe oranlarından çok fazla olmaktadır. Normal olarak tüfe oranları ile üfe oranları, daha önceki yıllarda görüldüğü gibi en fazla bir sene sonra, birbirine yakın olması gerekiyordu. Dediğim gibi son üç yıldır üfe tüfe oranlarında acayiplikler meydana gelmektedir. Bu konuyu yorumlamanın, iktisat hocalarının konusu olduğunu düşünürüm.. Ama beni ilgilendiren, ücretlilerin, özellikle asgari ücretlilerin zorunlu harcamalarının enflasyon karşısında yükselmesi, ücretlerin kesinlikle yetmemesidir. Her ne kadar enflasyon %18-20 arasında ise zorunlu harcamaların olduğu gıda fiyatları, kira fiyatları, nakliye, ve hele hele gelişmişliğin göstergesi olan araba kullanma için gerekli olan benzin fiyatları asgari ücretlinin belini bükmektedir. Artık bıçak kemiğe dayanmıştır. Tedbir gereklidir. Bütün dünyada tatbik edilen vahşi kapitalizm maalesef bilerek veya bilmeyerek ülkemizde de uygulanmaktadır. Tabii, hemen itirazları duyar gibi oluyorum. Bu ülke 3 yıldır soğuk ve sıcak savaş halindedir. Ancak savaş halinde de olsak insanlar geçim sıkıntısı çekmemelidir. Diğer yandan, herkes, ayağını yorganına göre uzatmalıdır. Devlet de lüks harcamalardan vazgeçmelidir. Bugün yüzbinlerce devlet memuru Recaizade Mahmut Ekrem’in kitabındaki gibi araba saltanatı sürmektedir. Devlet memurunun ücretleri özel sektörü geçmiştir. Bir kısım devlet memurlarının birkaç yerden ücret aldıklarını duyuyoruz. Beyler, ağalar, paşalar, marabalar, lütfen tedbir alın. Unutmayın, seçimde tava tencere ile gelen yine tava tencere ile gider. Cevdet Akçakoca Yeminli Mali Müşavir Bağımsız Denetçi
Devamını OkuÇanakkale'deki Agora Meyhanesi Kapanmış
Çanakkale'deki Agora Meyhanesi kapanmış Geçen hafta, en küçük baldızımın üniversite son sınıftaki kızını Çanakkale'ye yurda yerleştirmek üzere gittik. Çanakkale'de kaldığımız iki gün içinde yarım asırlık anılar canlandı. Gençliğim aklıma geldi. 18 yaşın ataklığı ve ilk işim, Çanakkale'ye ilk gidişim gözümün önüne geldi ve de Agora meyhanesi. Tabii şimdi Hacı olduk, ama niyetim 60 yıl sonra Agora meyhanesine bir daha girip hiç olmazsa bir gazız içmekti. Agora meyhanesini arıyorum çarşıda, ama Aynalı Çarşıyı buluyorum. Agora meyhanesi yok. Sorduğum insanlar bilmiyor. Nihayet bir kitapçıya sordum, Agora meyhanesi bu pandemide kapandı cevabını aldım. Gelelim Agora meyhanesi anılarıma. 1963 senesi, Ticaret Lisesini bitirdim. Etibank'a (şimdiki Türkiye Elektrik Kurumunun Şebeke Tesis Müdürlüğüne) girdim. O yıllarda Türkiye'de elektrik hatları, trafolar yeni yeni yapılmaya çalışılıyor. Bulunduğum kurum da bu işleri yapıyor. Bir gün Muhasebe Müdürümüz beni çağırdı. Bir çanta dolusu para verdi. Bursa'dan Akçay'a kadar olan bölgede yapılmakta olan trafo inşaatlarında işçiler çalışıyor, bu işçilerin ücretleri çantada. Yanıma da bir şoför bir de İnternational Kamyonet verdiler. Aşağıdaki resme benzer bir kamyonet. Aslında bu kamyonetle çekilmiş bir resmim de vardı ama şimdi nerede bulacağım. Vazgeçtim aramaktan. Balıkesir, Gönen, Biga, sonra Çanakkale'ye geldik, para dağıta dağıta. Bütün bölge işçileri aylıkların ödendiğini biliyor, bizi hasretle bekliyorlar. Çanakkale'ye akşamüstü geldik. Kepezde bir motel bulduk. O zamanlar Çanakkale nüfusu da 17.000 civarında. Her yer yemyeşil, meyva bahçeleri ve bomboş bina olmayan ekili araziler. Tam bir cennet. Yemek yemeye Çanakkale'ye inelim ve de bir meyhane var. Agora meyhanesi. Orada kafa çekelim dediler. Tabii, 18 yaşında, ilk defa para kazanmaya başlamış ve bilmediği ufuklara yelken açmaya hazır bir delikanlıyım. Tabii, olur dedim. Ama parayı ne yapacağız? Sonuçta parayı çanta ile yanımıza aldık. Agora meyhanesine girdik. Çanta ayaklarımın dibinde. Yeyip içmeye başladık. Herkes bize hizmet ediyor. Kimse yok koca mekanda, bizden başka. Yahu, burası böyle giderse batar diyoruz. Bir ara meyhanenin dışından bir gürüldü geldi. Ne oluyor diye çıktık, bir baktık ki. Ne görelim! Bizim yüzlerce işçi meyhaneyi sarmış. Ücretlerini korumaya almışlar. Tabii hep beraber güldük ve yemeyi içmeyi keserek, motele gittik ve ertesi sabah ücretleri ödedik. Agora meyhanesinde böyle bir anım vardı. Yıllar sonra, bir yurt dışı seyahatten dönerken Çanakkale'de gündüz vakti, Agora meyhanesini gördüm. Gündüz olduğu için kapalı idi. Gece de kalamıyacağım için ileride bir gün gelir, anılarımı tazeler ve de bir gazoz içerim demiştim. Bu sene yani 2021 yılı Ekim ayında gittiğimde maalesef Agora meyhanesinin kapandığını öğrendim ve bir gazoz içimi bile Agora meyhanesine gidemedim. Agora Meyhanesi nedir bilir misiniz? İstanbulda meşhur bir meyhanedir. 1890 yılında Rum kaptan Asteri Dulidis tarafından Çıfıtçı Çarşısı'nda açılan Agora Meyhanesi, adını Rumca "meydan" kelimesinden alıyor. Masa yerine kullanılan dev fıçıları ve şaraplarıyla kısa zamanda tanınan meyhane, 3 kuşak boyunca Dulidis ailesi tarafından işletildi. 1960 lı yıllarda Agora meyhanesi şiiri ve şarkısı, hele de Zeki Müren'in okuyuşundan sonra meşhur olunca bir çok şehirde Agora meyhanesi ismi ile mekanlar açılmıştı. Çanakkaledeki de öyle bir mekanmış demek ki! Bu vesile ile Agora meyhanesi şiirini de paylaşmak isterim. Şiirden sonra da şarkısını paylaşmak istiyorum. Agora Meyhanesi Şiiri Sana bu satırları Bir sonbahar gecesinin Felç olmuş köşesinden yazıyorum. Beşyüz mumluk ampullerin karanlığında Saatlerdir, boşalan kadehlere Şarkılarını dolduruyorum, Tabağımdaki her zeytin tanesine Simsiyah bakışlarını koyuyorum* Ve, kaldırıp kadehimi Bu rezilcesine yaşamların şerefine içiyorum: Burası Agora Meyhanesi Burda yaşar aşkların en madarası Ve en şahanesi Burda saçların her teline Bir galon içilir Sen, bu sekiz köşeli meyhaneyi bilmezsin Bu sekiz köşeli meyhane seni bilir. Burası Agora Meyhanesi Burası arzularını yitirmiş insanların dünyası. Şimdi içimde sokak fenerlerinin yalnızlığı Boşalan ellerimde Kahreden bir hafiflik. Bu akşam Umutlarımı meze yapıp içiyorsam Elimde değil. Bu da bir nevi namuslu serserilik. Dışarıda hafiften bir yağmur var Bu gece benim gecem Kadehlerde alaim-i semaların raksettiği, Gönlümde bütün dertlerin Hora teptiği gece bu Camlara vuran her damlada Seni hatırlıyorum Ve sana susuzluğumu... Birazdan plaklarda şarkılar susar, Kadehler boşalır, Umutlar tükenir Mezeler biter Biraz sonra Bir mavi ay doğar tepelerden Bu sarhoş şehrin üstüne, Birazdan bu yağmur da diner. Sen bakma benim böyle delice efkarlandığıma, Mendilimdeki o kızıl lekeye de boşver Yarın gelir çamaşırcı kadın Herşeyden habersiz onu da yıkar; Sen mes'ut ol yeter ki Ben olmasam ne çıkar. Dedim ya: Burası Agora Meyhanesi Bir tek iyiliğin tüm kötülüklere Meydan okuduğu yer Burası Agora Meyhanesi, Burası kan tüküren Mes'ut insanların dünyası... (Izmir/Agora, 1959) Yazan: ONUR SENLİ Şarkı Sözleri Özellikle Zeki Müren okuduğunda çok çok güzeldi. Burası agora meyhanesi Burada yaşar aşkların en divânesi, en şâhânesi Bu gece benim gecem Bu gece benim gecem Cama vuran her damlada seni hatırlıyorum Ve sena susuzluğumu Bu gece benim gecem Bu gece benim gecem Cama vuran her damlada seni hatırlıyorum Ve sena susuzluğumu Bu akşam ümitlerimi Meze yapıp içiyorum, içiyorum, içiyorum, içiyor, içiyorum Bu gece benim gecem Bu gece benim gecem Cama vuran her damlada seni hatırlıyorum Ve sana susuzluğumu Ya bazan anılarda kalanları bile bulamazsınız, hayatınızı yaşamaya bakın, bazı şeyleri yapmak için de gecikmeyin.
Devamını OkuMUHASEBE DENETİM VE FARE İLİŞKİSİ
Muhasebe-denetim ve fare ilişkisi CEVDET AKÇAKOCA // YMM Tüm Makaleleri Efendiiiim, bu hafta Cuma, Cumartesi ve Pazar günü üç tam gün bağımsız denetim konusunda yapılan bir seminere, bir çok yeminli mali müşavirle birlikte ben de katıldım. Yani bu yaşta hala derse devam ediyoruz. Akşam, eve geldim. Bugün de torunlarım bizde idi. Onlarla hasret giderdik. 7 yaşındaki torunum Tanalp, - "Dede bütün gün seni bekledik, niye gelmedin. Ne güzel gezecek, oynayacaktık, nereden geliyorsun" dedi. - "Okuldan geliyorum" dedim. - Sen kaça gidiyorsun? - "Yirminci sınıfa" - "Aaa, bak sen ben bire gidiyorum. Daha önce ana okuluna gittik. Ben ne zorluklarla bire geçtim biliyor musun? Sen hala mı okuyorsun" dedi. Biraz güldüm. Devam ettiğimiz seminer ise çok ama çok güzeldi. Bağımsız denetim ve raporlama ile ilgili idi. Sunumu yapan hazırlayan, Prof. DR. Necdet Sağlam idi. Burada paylaşacaklarımı reklam olsun diye söylemiyorum. Uzun yıllardır, bu kadar güzel ve akıcı bir sunumla karşılaşmamıştım. Necdet Sağlam, üç gün, hiç kimseyi sıkmadan ve konuyu çok güzel açıklayarak, kimseyi uyutmadan dinletti. Tabii böyle bir sunum için arada bir, bir takım anekdotlar veya hikayeler de gerekir. Daha önce Denizli'de anlatmış olduğu ve sonra Denizli gazetelerinden birinde yayınlanmış olan bir anıyı bize de anlattı. Bağımsız Denetçiler Zonguldak Kozlu'daki Türkiye Taşkömürü işletmesinin denetimini yapmaktadırlar. Denetimin gereği olarak muhasebeci ve ilgililere, madeni gezmek istediklerini söylerler. Muhasebeciler madene inmediklerini, fakat denetçilerle bir ekibi indirebileceklerini bildirirler. Al takke ver külah toplamda 8-10 kişilik bir ekip seçilir ve madene inmek üzere asansöre giderler. Meğer aynı asansörle insan indirip çıkardıkları gibi, kömürü de taşıyorlarmış. Çok güzel bir şekilde daha asansöre binerken güzel, siyah renge bürünmeye başlarlar. Maden 600 metre derinlikte galeriler halindedir. Her şey hava ile çalışmakta, elektrik veya başka enerji şekilleri kullanılmamaktadır. Çünkü her an bir patlama olabilir. Galeride kesif bir toz bulutu vardır. Bu toz bulutu nedir diye sorulduğunda, grizu gazı gibi bir takım cevaplar verilir. Bu arada denetim ekibinin dikkatini, galerinin tavanında asılı yemek kapları veya torbaları çeker. Bunlar ne dendiğinde yemek olduğu söylenir. Peki niye asılı duruyorlar sorusunun karşılığı ise fareler yemesin diye cevabı verilir. 600 metre derinlikte fare ne arar, niye bulunur, sorusu tabii ki sorulur. El cevap: Aslında burada fare yoktu ama biz getirdik. Çünkü fareler herhangi bir tehlike olduğunda bizlerden veya aletlerden önce tesbit ediyor ve kaçmaya başlıyor, fareler kaçmaya başladığında da biz de ya tedbir almaya çalışıyor veya canımızı kurtarmak için biz de kaçıyoruz. Bu sebeple fareleri de biz besliyoruz. Ama bizim beslememizden başka bulurlarsa yiyeceklerimizi de almaya çalışıyorlar. Son zamanlarda Avrupa birliği kriterleri dolayısıyla Cumartesi Pazar günleri çalışmak yok. Tabii ki, bizler olmayınca fareler iki gün aç kalıyorlar. Pazartesi günü geldiğimizde, bütün fare kolonisi, asansörün kapısında büyük bir hasretle bizi bekliyor, hani ellerinden gelse hoş geldiniz deyip sarılıp öpecekler. Karınlarını doyuruyor ve onların vazifelerine devam etmesini sağlıyoruz. Farelerle böyle bir ilişkimiz var. Tabii ki, maden ocağı çalışanları ve madenin bağımsız denetiminden dolayı da Bağımsız Denetim ile Fare ilişkisi kurulmuş oluyor. FARE VE SİNEMA İLİŞKİSİ Bağımsız Denetim dersinde yukarıdaki olay anlatılınca, Yeminli Mali Müşavir arkadaşlarımızdan üstadlarımızdan biri de gülmeye başladı. Benim de bir fare hikayem var dedi. Bursa'daki Tayyare sinemasını bilir misiniz? Tayyare sineması sinema iken ve gayet meşhur iken ben çok genç yaşlarda bir muhasebecinin yanında çalışıyordum. Tayyare sinemasının muhasebesini tutuyorduk. Sinemanın sahibi NEVZAT BEYAMCA idi. İşinde çok ciddi idi. Zaten gerek sinema filmi getirenler, gerek belediye ve gerekse devlete verilen harçlar ve bilet satışı açısından ciddi olmak zorunda idiler. Bir gün, hesapları incelerken 5 (beş) kg. et veya kıyma faturası gördüm. NEVZAT BEYAMCA, bu etin sinema ile ilgisi ne, biliyorsun ilgili olmayan masraf gider yazılamaz. Ben bunu kabul etmem dedim. NEVZAT BEYAMCA güldü. "Evladım, sen onu yaz. O işletme gideridir." "Neden ama amca" dedim. "Evladım, sinemada fareler var. Ne yapsak başa çıkamıyoruz. Koltukların derilerini yiyorlar. Biz de böyle bir çare bulduk. Et veya kıyma alıyor, bunu sinemanın muhtelif köşelerine bırakıyoruz, onlar da yiyecek buldukları için bizim koltuk derilerini yemiyorlar." Böylece fare ile sinema ilişkisini de öğrenmiş olduk. BİR UYURGEZERLİK HİKAYESİ Bağımsız denetim semineri esnasında, bir ara uyurgezer lafı da geçti. Derhal yıllar yıllar öncesi, İstanbul'da Sultanahmet'te kaldığım yurtta yaşadığımız bir olay ve yaptığımız bir muziplik aklımıza geldi. Gedikpaşa'da ahşap özel, bir yurtta kalıyoruz. Bursa'dan olduğu gibi yurdun muhtelif yerlerinden üniversite öğrencileri ile birlikte kalıyorduk. Akşamları tahtakuruları ile harp mi dersiniz, kışın sabahları kalktığınızda gerek cam aralarından veya gerekse kırık camlardan odanın ortasında bir öbek kar ile mi uyanmak mı dersiniz? O yıllarda yurt çok ama çok az idi ve devlet yurtlarına girmek de çok zordu. Bizim gibi Bahar mahallesinden gelenlerin ise tanıdığı olmadığı için daha da zordu. Ama gençlik işte. Kendimize eğlenecek muziplikler çıkarabiliyor ve hayata tatlı bakmaya çalışıyorduk. İşte ben ve Bursa'lı arkadaşlarımızın bir başka arkadaşa yaptığı oyun veya muziplik.. Ben her gece saat 11 de yatar. Saat üçte kalkar, tuvalete giderdim. Artık ezberlediğim için uykum bozulmasın diye gözlerimi de açmadan tuvalete giderdim. Karşı odada da Bursa'lı arkadaşlar var. Şimdiki Doktor Muzaffer Kınık, Avukat Halil Şeker, Gümrükçü Turan gibi Bursalı arkadaşlar. Ayrıca başka şehirden bir arkadaş daha var. İsmini hatırlamıyorum şimdi. O arkadaş beni gözüm kapalı gittiğimi ve geri döndüğümü görünce, bu ne iş diye sormuş. Bizim Bursalılar da Bursalılıklarını yapmışlar. Aman demişler, o arkadaş uyur gezerdir. Dikkat et, sakın önüne geçme, bir şey söyleme , aman ha. Tabii, durumu bana da haber verdiler. Hemen güzel bir komplo hazırladık. Gündüzden karşı odada çok büyük bir keşif yaptım. Duvardaki çivilerin nerede olduğunu, hangi karyolanın üzerinde hatta demirlerinin üzerinde rahatça yürünebileceğini,, eldeki bir havluyu atınca hangi çiviye asılı kalacağını gibi büyük bir çalışma yaptım. Gece, saat üçte ben çıktım. Yarı kapalı gözle, karşı odadakilerin beni seyrettiklerini gördüm. Bir ara birisi ses çıkardı. Tabii ben hemen o odaya yöneldim. Yine gözlerim kapalı. Elimi sağa uzattım. Bir havlu aldım. Attım. Havlu çiviye takıldı. Karyolanın demirleri üzerinde yürüdüm. O arkadaşa doğru elimi uzattım. Sonra odama döndüm. Arkadaş, bir kaçtı, bir kaçtı ki. İki-üç gün yurda gelmedi. Sonra, ah sonra, arkadaş konuyu öğrenmiş. Elinde bir sopa ile bizi birazcık kovaladı, sonra hep beraber güldük. Yani Bağımsız Denetim derslerinden bakın nereye geldik.
Devamını OkuAnonim şirket genel kurullarında vekaletname ile temsil son şekli
Anonim şirket genel kurullarında vekaletname ile temsil - Son şekli Cevdet Akçakoca 09 Ekim 2020 tarihli ve 31269 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan bir yönetmelik değişikliği ile 28/11/2012 tarihli ve 28481 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Anonim Şirketlerin Genel Kurul Toplantılarının Usul ve Esasları ile Bu Toplantılarda Bulunacak Gümrük ve Ticaret Bakanlığı Temsilcileri Hakkındaki yönetmelikte değişiklikler gerçekleştirildi. Değişikliğin en önemlisi Anonim Şirketlerde Genel Kurul Vekaletnamelerinin ekinde imza beyannamesi ve A4 kağıdına yazılan bir vekaletname yazısı yerine noterden yapılması zorunluluğu getirilmiştir. Bu kural olmazsa olmaz bir kuraldır. Bu değişiklik yayımlanalı ve uygulanmaya başlayalı bir yıl olmasına rağmen, hala genel kurullarda vekaletname ile temsil konusunda alışılmış olan eski usule göre vekaletname getirenler olmaktadır. Tabii böyle bir durumda, ilansız yapılan toplantılar yapılamamakta, toplantılar ertelenebilmektedir. Bu sebeple anonim şirket genel kurullarında vekaletname ile temsilin son şeklinin bir daha hatırlatılması zorunluluğu doğduğu kanaati ile bu yazıyı kaleme alıyorum. Bazı ibareleri birkaç defa tekrar ediyorum ki kesin iz bıraksın. Özellikle bu düzenleme ile birlikte; halka açık olmayan şirketlerde gerek nama gerek hamiline yazılı pay senetleri sahiplerinin vekilleri vasıtasıyla toplantıda temsil edilebilmeleri için vekâletnamenin Yönetmelik ekinde yer alan örneğe uygun olarak noter onaylı şekilde düzenlenmesi zorunlu hale gelmiş ve bu zorunluluk 9 Ekim 2020 tarihi itibariyle yürürlüğe girmiştir. Yönetmelik ekinde yer alan söz konusu vekâletname örneği aşağıdaki gibidir: EK- 3 VEKÂLETNAME ÖRNEĞİ VEKÂLETNAME Sahibi olduğum………..TL: toplam itibari değerde paya ilişkin olarak …………… Anonim Şirketinin …………..tarihinde …………………. Adresinde, saat……….de yapılacak ,,,,,,,,,,, yılına ait olağan/olağanüstü genel kurul toplantısında beni temsil etmeye ve gündemdeki maddelerin karar bağlanması için oy kullanmaya …………………… vekil tayin ettim. Vekaleti veren Adı, soyadı, ünvanı, Tarih ve imza Yapılan değişiklikleri kısaca açıklamaya çalışalım. 09.10.2020 tarihinde yayınlanan A.Ş. Genel Kurul Toplantılarının Usul Ve Esasları İle Bu Toplantılarda Bulunacak Gümrük Ve Ticaret Bakanlığı Temsilcileri Hakkında Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik ile; •Genel kurula vekâleten katılım noter onaylı vekâletname ile mümkündür. Yönetmelik Madde. 18) •Tek kişilik şirketlerin genel kurullarında Bakanlık temsilcisinin bulunması zorunlu değildir. •Halka açık olmayan şirketlerde gerek nama gerek hamiline yazılı pay senetleri sahiplerinin vekilleri vasıtasıyla toplantıda temsil edilebilmeleri için vekâletnamenin noter onaylı olarak düzenlenmesi ve bu noter onaylı vekaletnamenin genel kurula ibraz edilmesi şartı getirilmiştir. •Bir daha hatırlatalım: Özel olarak temsilci bulunacağı sayılanların dışındaki genel kurul toplantılarında, kuruluş ve esas sözleşme değişikliği işlemleri Bakanlık iznine tabi olan şirketler hariç olmak üzere tek pay sahipli şirketlerin genel kurul toplantılarında ve imtiyazlı pay sahipleri özel kurullarında Bakanlık temsilcisinin bulunması zorunlu değildir. •Tek pay sahipli şirketlerde başkanlık oluşturulması ile genel kurul toplantısına katılabilecekler listesinin hazırlanması zorunlu değildir. (Yönetmelik Madde 14) •Yönetmeliğin 28 inci maddesine “(7) Birinci fıkrada sayılan nedenlerle toplantının ertelenmesi durumu hariç olmak üzere, erteleme üzerine yapılacak genel kurul toplantılarında toplantı ve karar nisabı hakkında 22’nci maddenin birinci fıkrası uygulanır.” fıkrası eklenmiştir. •Söz konusu fıkra şöyledir •(1) Esas sözleşmede daha ağır bir nisap öngörülmemişse, aşağıdaki fıkralarda gösterilen konular dışındaki yapılacak genel kurullarda şirket sermayesinin en az dörtte birini temsil eden pay sahiplerinin veya temsilcilerinin hazır bulunmaları şarttır. Bu nisabın toplantı süresince korunması zorunludur. İlk toplantıda bu nisabın bulunmaması halinde, yapılacak ikinci toplantıda hazır bulunan pay sahiplerinin veya temsilcilerinin temsil ettikleri sermayenin miktarı ne olursa olsun müzakere yapmaya ve karar vermeye yetkilidir. Kararlar toplantıda hazır bulunanların oylarının çoğunluğu ile alınır. •Yönetim kurulu tarafından çağrısı yapılan genel kurul toplantılarında Bakanlık temsilcisinin bulundurulması için; yönetim kurulu üyelerinden herhangi biri tarafından veya şirketi temsil ve ilzama yetkili kılınan kişilerce toplantının yer, gün ve saati bildirilmek suretiyle toplantı tarihinden en az on gün önceden Ek-1’deki örneğe uygun olarak bir dilekçe ile fiziki ortamda veya MERSİS üzerinden elektronik ortamda müracaat edilmelidir. Anonim şirket genel kurulları ve vekaletname hakkındaki bu hatırlatmalarımızın dikkate alınarak genel kurul yapılmasına dikkat edilmelidir.
Devamını OkuKabadayılar ve pavyonlar
Kabadayılar & Pavyonlar Hepimiz eski günlerde kabadayılarla, mahallenin ağabeyleri ile ilgili yazılar okuduk. Bir kısmını mahallemizde tanıdık. Eski günler bir başka idi diye düşünürüz. Bu konuyu da gündemime alayım dedim. Anlatılan ve yazılanlara göre eski kabadayıların her biri özellikle kahve işletirdi. İşte size çok eski bir resim ve bir kahve. Çakır Ahmet: Ben 5-6 yaşlarında iken Bursa'da Bahar mahallesinde yaşıyorduk. Ağabeyim de 12-13 yaşlarında idi. Evimizin bulunduğu sokağın yan tarafındaki sokakta, ceersiz (ciğersiz) Emine ve ailesi yaşıyordu. Söylendiğine göre ciğersiz Emine'ni bir ciğeri yoktu. Eşi de ölmüştü. Bir oğlu vardı. O da 12-13 yaşlarında idi ve ağabeyimin de çok yakın arkadaşı idi. Adı Çakır Ahmet. Özellikle ramazan gecelerinde veya kandillerde mahalledeki gençlerle ev ev dolaşırlar (işte de geldi dervişler, bir mum isterler) gibi aklımda kalan tekerlemelerle kapı kapı dolaşıp bahşiş isterlerdi. Aslında Çakır Ahmet ağabey, çok ürkek bir insandı. Kendisinden 7-8 yaş küçük olan biz küçükler bile üzerine vardığımızda kaçardı. Yoksa oyun mu yapardı, şimdi düşünüp duruyorum. Çakır Ahmet, bir gün bir kavgada bıçağını çekmiş ve kavga ettiği adamı vurmuş. Hapse düştü. Hapisten çıktıktan sonra Çakır Ahmet Ağabeyden herkes korkar oldu. Tabii yakından tanıyan bizler değil. Bizim için yine Çakır Ahmet abi idi. Zaman geçti, pavyonlarda fedailik yaptığını duymaya başladık. Tabii yıllar geçti ve su testisi su yolunda kırıldı. Bir gün vurulduğunu duymuştuk. Ama uzun bir müddet kabadayılar aleminde yerini aldı. Ayakkabıcı Niyazi Ağabey Benim ağabeyim sayacı idi. Ayakkabıcılarla beraber çalışırdı. Niyazi abi diye bir yaşlıca zat vardı. Fidan han ve diğer hanlardaki ayakkabı imalathanelerinde Niyazi abinin bir zamanlar büyük ve kavgacı bir kabadayı olduğundan bahsedilirdi. Aradan zaman geçti, Niyazi ağabeyi yol kenarlarına oturmuş, gelene geçene avuç açarken gördüm. Nasıl bir kabadayı ise. Bahriyeli Hüseyin Ağabeyimin beraber çalıştığı ayakkabıcılardan biri de Tarzan Ahmet idi. Tarzan Ahmedin ağabeyinin de ayrı bir dükkanda 1950 li yıllarda fora makinesi vardı. Kardeşlerine ve diğer ayakkabı imalatçılarına göre daha zengin ve daha efendi bir adamdı. Tarzan Ahmet ise o zamanlar çok tutulan Tarzan filmlerindeki Tarzanı oynayan Lex Barker'in birebir benzeri gibi idi. 1.90 boy, ince uzun ve yakışıklı bir adamdı. Bir gün Tarzan Ahmet'in ayakkabıcı dükkanına bir genç geldi. Tarzan Ahmet'in kardeşi imiş. Bahriyede askerlik görevini bitirmiş. Adı Bahriyeli Hüseyin. Simsiyah kısa kesilmiş saçlar. Hafif sarkık bir bıyık. Çalışırken bile içki şişesi yanında. Çok sinirli bir adam. Zamanla Bahriyeli Hüseyin'in kavgalarını atışmalarını duyar olduk. Kabadayılar aleminde büyük kabadayı olarak adının geçtiğini duyduk. Ama bu olay, bir kaç sene sürdü ve bir gün Bahriyeli Hüseyinin bıçaklanarak vurulduğunu ve öldüğünü duyduk. Su testisi su yolunda kırılmıştı. Kabadayılarla ilgili istisnai bir anım daha var. İbrahim Çayla Şoför İbrahim, Pavyoncu İbrahim, Nümune pavyon sahibi İbrahim ve Kırkpınar ağası İbrahim. 1960 lı yıllarda liseye gidiyorum. Bu arada elimizdeki çizgi romanları değerlendirmek için kardeşimle Bahar mahallesinde bir dükkan tuttuk. Okuması 5 (beş) kuruştan kiraya veriyoruz. İlk gün 20 liralık satış yapmıştık. Babamın aylığının 90 lira olduğu zamanlardan bahsediyorum. Çok ama çok büyük bir para idi. Bahar mahallesinin bütün çocukları kapıda sırada idi. Bir sabah bir baktık ki, 3 metreye 3 metre boyutlarındaki 9 metrekarelik dükkanımızın eğreti kapısı açık. Kitaplarımızın bir kısmı yok. Birkaç gece sabaha kadar nöbete durduk. Hırsızı yakaladık. En çok sevdiğimiz en iyi okurumuzdu. Babasından para alamamış, son çıkan Teksas Tommiksleri okuyabilmek için gece dükkan kapısına bir omuz vurarak her şeyi ele geçirerek okuma şansına ulaşmış. Mahallemizde Chevrolet taksisi olan bir abimiz var. Arnavut İbrahim Çayla. Arada bir o da gelir ve bizden okumak için kitap alırdı. Okula Ticaret Lisesine devam ediyorum. Bazan otobüsle, çoğu zaman da yayan gidip geliyorum. Heykel önünden Demiryoluna yeni yeni dolmuşlar başladı. İbrahim Abinin de dolmuşçuluğa başladığını gördük. Aynı zamanda o pırıl pırıl arabası ile taksiciliğe de devam ediyor. Mahallede okuyan benim gibi çocuklara herkes elinden gelen yardımı yapmaya çalışıyor. Okuldan eve yayan inerken bir bakıyorum İbrahim Abi yanımda duruyor, atla oğlum, bin bakayım arabaya diyor ve beni mahalleye getiriyor. İbrahim Abi'nin Kardeşleri İsmail ve Bayram Ali de benim ve Abimin arkadaşları. Her biri pırıl pırıl insanlar. Çalışkan insanlar. Bir gün duyduk ki, İbrahim Abi adam vurmuş ve saklanıyormuş. Bir akşam, dükkanı kapatmakta geç kalmışız (Bu arada dükkanımızda 150-200 tane Teksas Tommiks ve 15-20 tane roman bulunmaktadır, bunu da belirteyim.) Aniden kapı açıldı ve hemen kapatıldı. İbrahim Abi, elinde bıçakla içeri girdi. Ne oldu abi dedik kardeşimle. Bakın dedi ve anlattı. İnönü caddesinde hale doğru inerken 3-4 kişi arabasını durduruyor. Ovadaki köylerden birine götürmesini istiyorlar. Tabii, uzun bir yol, ballı kaymaklı müşteri bunlar, İbrahim Abiye göre. Eski Gemlik yolundan gidiyorlar. O zamanlar şimdiki Eski Ersöz un fabrikasından sonra her yer bomboş. Birden peşlerine bir araba takılıyor. Ama nasıl hızlı geliyor ve birdenbire İbrahim Abinin arabasına mermiler yağmaya başlıyor. İbrahim Abinin anlatışı ile. Nasıl gaza basıyorum, nasıl kaçıyorum bir bilseniz. Ama adamlar benden daha iyi şoför. Araba delik deşik oldu. Arabamdakiler de arkadaki takip eden arabaya ateş ediyorlar. Neyse bir köye girdim. Sonra kendimi iki-üç katlı bir köy evinin kiremitlerinin üzerinde buldum. Oraya nasıl çıktığımı hatırlamıyorum. Meğer bu insanlar her iki gurup ta esrar-eroin kaçakçısı ve satıcısı imiş. Zar zor evin kiremitlerinin üzerinden indim. Delik deşik arabamı aldım. Bu arada adamlar da kaçtılar. Aldı mı beni bir korku. Bu adamlar beni sağ bırakmaz diyorum. Yanıma bir bıçak aldım. Nitekim birkaç gün sonra birkaç kişi beni sıkıştırdı. Ben de bıçağı çektim ve birini vurdum. O zaman diğerleri kaçtılar. Ben de şimdi evde saklanıyorum. Can sıkıntısından ne yapacağımı bilmiyorum. Her akşam, size geleceğim. Bir veya birkaç kitap alacağım. Tamam mı? Tamam. Bak Cevdet biliyorsun seni severim. Ama yine de söyleyeyim, bir şekilde beni haber verirseniz sizi de vururum. Zaten ben yanmışım dedi. Olmaz öyle şey İbrahim Abi dedik, kardeşimle birlikte. Neyse sonunda İbrahim abi bir şekilde mahkemeye çıktı, beraat etti. Ama büyük, çok büyük kabadayı oldu. Aradan yıllar geçti. Ben İstanbul'a Üniversite'ye gittim. Askere gittim ve geldim. Çok sevdiğim bir berber abim var. Kiremitçi mahallesinde. Zülfikar Pangal. Çok genç yaşta bir trafik kazasında vefat etti. Benim gibi kitap meraklısı. Berberler, bildiğiniz gibi çok hoşsohbet adamlardır. Berbere bir adam geliyor. Muhasebecilik yapıyormuş. Eski polismiş. Üzerinde daima çift tabanca ile dolaşıyor. Ona okumuş diyoruz. O da çok hoşsohbet bir insan. Bir akşam, traş olduktan sonra Berber ve okumuş beni aldılar. Artık sana dünyanın bir başka tarafını da göstermemiz gerekiyor dediler. Allah Allah ne oluyor dedim. Gel bakalım gel. Dediler. Hemen aşağıdaki caddede bir pavyona götürdüler. Biz pavyona girer girmez, ortalık karıştı. Koşuşmalar başladı. Bir takım insanlar, önümüzde arkamızda dolaşmaya başladılar. Bir de baktım ki İbrahim Abi. Meğer pavyonun sahibi o imiş, bizim okumuşla bunların arasında husumet varmış. Bu arada berber ile okumuş beni arkalarına aldılar, her an kavga çıkacak gibi. İbrahim Abi geldi, beni görünce, adamlara döndü. Herkes yerine, Cevdet burada, Cevdet'in yanında hiç kimse yanlış bir hareket yapmaz, herkes keyfine baksın. Hoş geldin kardeşim dedi.. O gece pavyonda bir iki saat oturduk, hafif bir şeyler içtik ve çıktık. Gel zaman git zaman, günlerden bir gün. Gazetelerde bir haber . İbrahim Çayla, Kırkpınar ağası oldu. Gazetedeki resim bizim İbrahim Abi. Sonra Kırkpınar ağası olarak üstü açık bir araba ile Bursa'da tur attığını hatırlıyorum. Yıllar sonra ne oldu, bilemiyorum. Ama böyle de bir hikayemiz oldu. İbrahim Çayla, 1988 yılında Kırkpınar ağası olmuş. İnternetten bulduğum bilgi bu ve bir de resmini paylaşıyorum. 1.Ekim.1940 doğumlu imiş. Yani o eski kabadayılar kitaplarında yazılanlardan benzer bir kısmını yaşadım. Bu insanların büyük bir kısmının kader kurbanı olduğunu gördüm. Siz yolunuzda gidiyorsanız, sevilecek sayılacak bir insansanız, doğru dürüst bir insansanız size saygı gösterdiklerini ve size zararları dokunmadığını gördüm. Nerede o eski kabadayılar. LifeBursa | Cevdet AKÇAKOCA
Devamını OkuMevzuattaki Değişiklikler
Basından Yazılar
Haberler
İHRACAT DÖVİZLERİ 180 GÜN İÇİNDE GELECEK
yeni bir tpkk ile ihracat dövizlerini 180 gün içinde getirmek zorunlu olmuştur
ADRES DEĞİŞİKLİĞİ
29 EKİM MAH. MUAMMER AKSOY CAD. KİRMİKİL İŞMERKEZİ N0 26/18-22 NİLÜFER BURSA ADRESİNDE AKÇAKOCA YMM-BALANS YMM VE BK BAĞIMSIZ DENETİM A.Ş OLARAK HİZMET VERMEKTEYİZ
BAĞIMSIZ DENETÇİ YETKİSİ ALINDI
ANONİM ŞİRKETLER İÇİN BAĞIMSIZ DENETÇİ YETKİSİ ALDIK
YENİ KİTABIM
A.Ş.'LERDE GENEL KURULLAR VE ANA SÖZLEŞME DEĞİŞİKLİKLERİ KİTABI ÇIKMIŞTIR, BTSO'DAN TEMİN EDİLEBİLİR.
WEB SAYFAMIZ AÇILDI
akcakocaymm.com.tr AÇILDI!!!
Kitabım Çıktı
Muhasebe Maliye Ekonomi Üçgeni İsimli Kitabım Çıktı. Kitapçılardan Bulabilirsiniz.